De wekker stond vroeg vandaag. Niet omdat we moesten, maar omdat we wilden. Tijd om afscheid te nemen van Camping aan den Diek en onze reis voort te zetten richting Frankrijk. Dus: luifel ingepakt, alles klaargezet en na een kop koffie om 8.30 uur op pad.
De rit was prachtig. Tussen de buien door wisten we nog even een korte stops te maken en genoten we van de route die zich als een film voor ons uitrolde. Groene heuvels, dorpjes met luiken en kerktorens, en langzaam veranderde het landschap in het Franse ritme. Het laatste stuk was zwaar, hobbelige wegen door de Champagne streek. Als Hippie Kippie dit overleefd dan kunnen we overal naartoe. Door velden met zonnebloemen een druiven zo ver je kan kijken maakte we de laatste kilometers.
Rond 16.00 uur reden we Camping Marcenay Lac weer op, een bekende plek voor ons. En niet zomaar een plek: dit is een echte muzikantencamping. Hier hangt muziek letterlijk in de lucht.
In een half uurtje stond de Hippie Kippie weer helemaal klaar voor dit nieuwe avontuur. We aten wat, namen een biertje, speelde wat lekkere liedjes onder de luifel en rond 22.00 uur liepen we nieuwsgierig richting het podium. Overal klonk muziek. Jam sessies in tentjes, gitaren bij het kampvuur, stemmen die zich moeiteloos vermengden. De sfeer was magisch.
We zouden eigenlijk alleen even gaan kijken. Maar ja… een paar hele lekkere lokale (trippel)biertjes later en daar stonden we. Op het podium. Gitaar in de hand, stemmen opgewarmd, hart open. Samen met andere muzikanten maakten we muziek tot diep in de nacht. Vrij, spontaan en vol plezier.
Rond 3 uur in de nacht (denken we) kropen we met een glimlach op ons gezicht in ons warme bedje. Wat een dag! Van regen in Nederland naar ritme in Frankrijk. Geen zachte noten naast de caravan om niemand tot last te zijn, maar aangemoedigd worden om harder te spelen door de buren van 3 velden verderop.
Hier voelen wij ons helemaal thuis.
Liefs
Pauline en Mark
